Buxus mot dame in rouw

Op dit moment lukt het allemaal niet zo door vermoeidheid en pijn.
Het komt omdat ik te veel dingen te gelijk wil doen.
Dat lukt niet meer en door de steeds zwaardere medicatie
van de pijnpoli voel ik me ook niet optimaal.
De afgelopen weken steeds andere medicijnen
gekregen om te kijken wat werkt.

De komende weken wil ik meer tijd gaan besteden aan
het schilderen en wat minder aan fotograferen.
Ik las even een blog pauze in.

Nu een foto uit het archief:
Het is de donkere buxusmot en die is relatief zeldzaam. 

Klik op de foto voor vergroting

 

Advertenties

De buxusrups

Alle buxussen zijn zo’n beetje opgegeten door de buxusrups.
Dat is de natuur en uit de groene bak heb ik een tak gepakt
met een buxusrups erop om die mooie te fotograferen.
Maar dit verhaal zal een bizarre wending krijgen.

Klik op de foto voor vergroting.

De rups was lekker aan het eten en had totaal geen idee wat hem boven het
hoofd hing en ik ook niet.

De vogels zijn de grootste vijanden van de meeste rupsen maar wat ik nu zag
had ik nog nooit eerder gezien er kwam een wesp aan en die stortte
zich op de rups en haalde zo stukken uit de rups.
Wanneer je goed kijkt zie je dat de rups overal kapot is.
Hij/zij had geen schijn van kans.

Dit is net een soort horrorfilm, ik weet ook niet of het bekend is
dat wespen deze rups op het menu hebben.

Deze buxusrups zal niet meer uitgroeien tot de buxusmot.

Meijendel II

Binnen een paar dagen voor de tweede keer naar Meijendel.
Voor het mooie waren we net een halfuurtje te laat, we hadden wel
rustig ontbeten op ons vaste plekje.

Klik op de foto voor vergroting.

We hadden onze camera’s uitgepakt en gingen op weg om te kijken of
we nog wat bijzonders konden fotograferen
Toen een man ons aanhield met de vraag of hij een foto van ons mocht maken,
ja wat zeg je dan, dat het goed was, hij was zo enthousiast dat wij ondanks
onze handycaps , toch zo van de natuur konden genieten.
Dus de rollen waren deze keer omgekeerd wij werden gefotografeerd.

Wij vervolgde onze weg en ik zag een ree staan midden op het pad met zijn
kop naar mij toegekeerd, ik had de goede lens op mijn camera en
wilde net gaan schieten, toen een paar Italianen druk pratend en
zwaaiend met de armen in de lucht de ree ook hadden gezien.
Dat betekende een ding dag ree en ik had een klein beetje de
pest in, in al die jaren dat ik in Meijendel kom heb ik nog nooit
de kans gehad om zo mooi een ree voor de lens te krijgen.

Dan maar teleurgesteld de meerkoet gefotografeerd.

Op het schelpenpad aangekomen, waar normaal veel libellen zijn,
heb ik er niet eentje gezien.
Wel was het er druk met Oranjezandoogjes.

Daarna kwamen we uit bij het uitkijkpunt, het pad wat ik gefotografeerd heb
liep ik vroeger bijna iedere dag met onze labradors.
Wat zou ik graag de zee weer aan mijn voeten voelen, maar het is ook heerlijk
om de lucht te ruiken en de wind te voelen.

 

De laatste foto is van Houtduiven die door het zand liepen te ploeteren.
Dat heb ik nog niet eerder gezien, normaal zie ik ze bij ons in de tuin.
Dit uitstapje was eigenlijk een beetje teveel van het goede voor ons geweest, dus hebben we wat gas terug moeten nemen en een paar dagen kalm aangedaan.
Maar we hebben wel genoten en dat is wat belangrijk is.

Karel de onderste foto’s zijn voor jou, het is het schilderij waaraan ik bezig was.
Het komt het mooist uit als je op de foto klikt dan krijg je een
groter formaat te zien.

 

Een deel vergroting ik wil nog een site maken voor mijn schilderijen
en tekeningen.

Voor de eerste keer dit jaar naar Meijendel

Wat heb ik de duinen gemist en dinsdag was het dan zover om half zeven met de scootmobiel naar Meijendel.
Natuurlijk heb ik de macrolens  uitgeprobeerd en ik heb wat overzicht foto’s
uit het archief om een zo’n compleet mogelijk beeld te geven.

Klik op de foto voor vergroting.

We maken hier onze eerste stop het is dan ongeveer zeven uur
om te ontbijten met broodjes en koffie.
Het is dan nog erg stil en ik voel me zo gelukkig, ik hoor de vogels,
ruik de zee lucht en dan voel ik geen pijn en ik vergeet alles.
Wat kan een mens zich nog meer wensen.

De grote Konings Kaars is overal in bloei en met zijn
grote gele bloemen kan je hem niet missen.
Het is een echte bijenplant.

De sprinkhaan zat verscholen tussen de bramen en het gras, ik kon
hem nog maar net op de foto zetten

De kegelbij is waarschijnlijk de naam van deze bij ben ik niet helemaal zeker van, die had het ook erg naar haar zin.
Het is een graafwesp, dank je Soli voor de verbetering.

De volgende foto heb ik vorig jaar gemaakt toen we een stel boomklevers ontdekte tussen de bomen.

Het terrein is heel divers zo heb je de grote spaarbekkens waar Dunea haar water
opslaat om het  door het zand te laten filteren.
Daar zagen we deze ree en de herten zijn heel schuw in Meiendel je kan
het niet vergelijken met de AWD dat is haast een hertenkamp.
Maar hier moet je echt geluk hebben wil je er een zien .

De merel heeft de kersen ontdekt.

De kersen zijn ontdekt door de Huismus, Kauwtjes, Ekster en nu
ook door de merel er is geen kers meer over.

Klik op de foto voor vergroting

Van deze dader gelijk een portret gemaakt en zij is
echt de onschuld zelve.

De halsbandparkiet was aan het gluren of er misschien iets was
waar hij meer trek in had.

Het was een week van regen en zonneschijn, lijkt mij voor de vogels ook
niet altijd even lekker.
In een kletsnatte perenboom zat dit jonge koolmeesje rustig te wachten.
Aan de gele wangetjes kan je goed zien dat dit een jong is

In het sierappeltje daar zat een mannetjes koolmees even te genieten
van het zonnetje,  de ziet dat  appeltje nog nat zijn.
Maar dat interesseerde het jong niet hij had maar  een ding
honger van ’s morgens vroeg tot aan het einde van de dag
blijven ze bedelen om voedsel. 

Er was aardig wat water gevallen in de regenmeter die dag, vandaag
zal er ongeveer dezelfde hoeveelheid regen gevallen zijn.
Met een enkele onweersklap.

Als afsluiter heb ik een mus  die zijn jonge aan het voeren is.
De omstandigheden waren niet optimaal, donker en ze zaten 
erg verscholen in het groen.
Dan kom je al snel op een hoge iso uit met met op ruis.
Maar ik vind het zo’n leuk gezicht dat ik de foto toch maar plaats.

Jonge vogels in de tuin II

We beginnen met een jonge huismus die rustig zit te wachten tot zij gevoerd wordt.
De huismus heeft gemiddeld twee tot drie legsels per jaar en soms helpen de
oudere broertjes en zusjes mee met het voeren van de jongen
van het laatste legsel.
Na ongeveer twee weken kunnen ze zelfstandig  insecten vangen.
Maar ze worden nog enig tijd bijgevoerd door de ouders.
Zolang de rand aan het begin van de snavels nog geel, is de snavel
niet sterk genoeg om de  zaden te pellen.

Klik  op de foto voor een groter formaat

Het Koolmeesje was bezig met het vangen van kleine insecten in de
perenboom, hij heeft een heel klein spinnetje te pakken.

Aan de kleuren te zien is dit nog een jong  koolmeesje.

De jonge vogels van het kauwtje zijn enorme druktemakers en ze
zijn ook onverzadigbaar een herrie dat ze maken.

Je zal maar zulke kinderen hebben.

Soms mis je de mooiste momenten er was een koolmeesje en ik was
even naar binnen gegaan.
De rolstoel stond buiten met mijn zonnehoed boven op
de neksteun.
Heel rustig ging een koolmeesje op mijn zonnehoed zitten om de sprong
naar de plantenhanger te wagen voor het zoeken naar insecten.

Het is jammer dat je dan net je camera niet bij de hand hebt.

Ik heb al eerder de plek  laten zien  waar de afvalcontainers staan,
maar nu staat alles in bloei en hopelijk zien we volgend jaar de
afvalcontainers niet meer staan.

Als jong musje moet je toch ook af en toe je vleugels strekken en natuurlijk
zoveel mogelijk vlieg oefeningen doen.
Maar dat gaat hier erg moeilijk.

Jonge vogels in de tuin I

Het is erg druk in de tuin met jonge mussen en jonge meesjes, het leuke
is dat ze nog nergens bang voor zijn en alles onderzoeken.
Ik kan er uren naar blijven kijken het is zo’n leuk gezicht als je dat
jonge spul alles ziet onderzoeken.
Wanneer het warm is in de middagzon kruipen de musje onder
de grote bladeren van de kiwi voor verkoeling.
Aan het geel van hun snavel kan je zien dat dit jonge musjes zijn. 

Klik op de foto voor vergroting.

 

De kersen beginnen al aardig rijp te worden en mooi op kleur te komen 

 

Dat de kersen lekker zijn daar weet ik niets van,  echt niet dat was ik niet.

 

Een dader hebben we op heterdaad vast gelegd de musjes zijn gek op de kersen.

 

Wat te denken van dit jonge pimpelmeesje die nog veel moet leren het
Landen heeft hij/zij nog niet zo onder de knie.
Iedere keer belandt ze op de stam van de perenboom, ik kan er uren
naar blijven kijken en van genieten.