De vogels die onze tuin bezoeken en de insecten en bloemen die er leven
Door de storm gisteren was er geen vogel in de tuin te bekennen.
Het was een saaie bedoening maar ik heb toch nog een paar foto’s kunnen maken.
Klik op de foto voor vergroting
Behalve deze dappere vink die zich staande wist te houden.
Klik op de foto voor vergroting
Het pimpelmeesje zat tenminste nog een beetje in de luwte.
Advertenties
Het jaar is goed begonnen de merel die al vanaf deze zomer verdwenen was uit onze tuin, is sinds een paar dagen terug. Er heerste in het najaar een ziekte onder de merels die best veel slachtoffers heeft gemaakt.
Wat ben ik blij dat ik in het voorjaar weer wakker wordt gemaakt door het zingen van de merel, ik vind het heerlijk om naar te luisteren.
Klik op de foto voor vergroting
Het is een mooie mannetjes merel en nu is het wachten op een vrouwtje.
Voor de Turksetortels waren de laatste dagen van het jaar best vermoeiend, iedere keer het schrikken en opvliegen van de luide knallen is best vermoeiend.
Deze Turksetortel is zijn wel verdiende middagdutje aan het doen.
Deze mannetjes vink is heel donker van kleur er zijn veel variaties in de kleur.
De halsbandparkieten waren er natuurlijk ook en van dit mannetje had ik een portretfoto willen maken.
Tot mij opviel dat hij een nagel miste aan zijn poot, het moet al een oudere verwonding zijn want je ziet er verders niets bijzonders aan.
De halsbandparkieten kunnen goed overleven in ons klimaat, alleen bij strenge winters vallen er slachtoffers en dan kan het gebeuren dat door bevriezing ze een poot verliezen.
Hoe hij zijn teennagel is kwijt geraakt weet ik niet, misschien is hij zo geboren.
Het was natuurlijk ook tijd om de laatste nieuwtjes te vertellen.
In de tuin speelde zich een klein drama af, een van de halsbandparkieten raakte verstrikt in het touwtje van de zonnepitten
het voer waar ze gek op zijn.
Gelukkig is Frans niet bang om gebeten te worden, ik pakte een handdoek en Frans lag de handdoek in zijn hand en pakte de parkiet en legde deze op zijn rug en deed een gedeelte van de handdoek over zijn kop.
In het donker zijn ze rustiger, maar het lukte de parkiet toch om de handdoek van zijn kop te krijgen.Een keer probeerde hij te bijten, maar alleen door te praten werd hij kalmer, het leek net of hij voelde dat het touwtje losser kwam en dat wij hem ervan bevrijde. Op zo’n moment kan ik geen foto’s maken, alleen maar praten tot de vogel vrij is.
Klik op de foto voor vergroting
Ik heb wel een andere foto van een mannetjes halsbandparkiet.
Volgens mij is het ruim een week geleden dat er een rond pluizenbolletje in de tuin is, het lijkt net een jonge vogel maar dat kan deze tijd van het jaar niet.
Het vogeltje reageert trager dan de andere vogels, maar drinkt en eet wel en kan ook vliegen dus dat is allemaal in orde.
Maar ik ben bang dat ’t ziek is en iedere dag kijk ik of ik mijn pluizenbolletje zie, vandaag niet, het kan komen door het vele vuurwerk wat de hele dag al volop wordt afgestoken en misschien heb ik hem gewoon gemist.
Hier is het pluizenbolletje de groenling aan het eten, het lijkt meer op bunkeren.
Wat doet mijn pluizenbolletje wanneer hij helemaal vol gegeten is slapen en waarom zou je moeite doen als je zo ook kan slapen.
Na al deze overvloed is het ook mooi om te zien wat een sobere schoonheid nog in de tuin aanwezig is.
Zoals de rijpe zaaddozen van de distels, die heb ik special gepland zodat het puttertje de zaden kan eten. 
De afgestorven bladeren van de hortensia lijken wel op de kleedjes die mijn moeder vroeger haakten.
Je kan de zaden van de distel goed zien op deze foto.
Alle bezoekers van Erica’s vogeltuin fijne kerstdagen en een gelukkig en een gezond 2019 met heelveel fotoplezier, Erica
Klik op de foto voor vergroting
Dit is de veldleeuwerik die in de winter een paar weken bij ons heeft doorbracht.
Wanneer je in de winter het gat van de droogmolen niet gebruikt kun je er eenvoudig een grote tak inzetten en dat gebruiken om er verschillende dingen aan hangen zoals pinda’s, appels en netjesvoer.
Klik op de foto voor vergroting
We hadden geluk dat we dat jaar de koperwiek in de tuin hadden.
Deze foto is genomen van af boven om een indruk te gegeven hoe het staat.
Het is een beetje overdreven versierd maar het gaat om het idee.
We hadden dat jaar 25 halsbandparkieten dit jaar waren het er 30.
Het zijn in de loop der jaren verschillende takken geweest die in het gat van de droogmolen gingen.
Ik heb gemerkt dat de vogels de takken fijner vinden dan de ijzerenstandaards die je tegenwoordig hebt.
Nog even over het mandje wanneer je niet de ruimte hebt om hem op een paal te bevestigen kan je ook twee lange veters nemen en die door een ring halen en aan het mandje bevestigen middels een knoop.
De keep zit vaak op een van de takken om zich heen te kijken.
En je hebt een hangmandje hier zit de groenling erop.
Ik beleef er plezier aan om alles nog een tweede kans te geven.
Met een conifeer die maar twee meter hoog zou worden
en de vijf meter op het eind haalde was dat niet zo makkelijk.
Een vrijstaande conifeer is echt prachtig maar hij groeit niet alleen in
de hoogte maar ook in de breedte hij kon niet langer blijven staan.
Dit is het resultaat ik dacht ik zaag hem af en zet er een mooie plantenbak op.
Er bleef geen bloemetje heel de duif lag er ook graag op
Toen dacht ik zet er een waterbak voor de vogels op.
Het was de waterbak van de ekster geworden en er groeide zelfs radijsje uit de stam.
Uiteindelijk heb ik er een mandje voor het brood op gezet en aan de stam een plantenbakje vast gemaakt.
De rest van de stam hebben we gaten in geboord voor een insecten hotel.
Daar komt van alles op af pissenbedden, naaktslakken en insecten.
De naaktslak en andere kleine beestjes
Hier kruipt de naaktslak in een geboord gaatje
In het volgende blog ga ik het over nog meer dingen die je kunt gebruiken als plekken die je kunt maken in de winter voor het vogelvoer.
Als toegift de specht die weer in de tuin kwam kijken er was onraad en alle vogels waren weg behalve de specht die drukte zich stijf tegen de perenboom en toen zij weer vogels hoorde ging haar kopje omhoog om te kijken of de kust veilig was.
Het is leuk om op een eenvoudige manier zelf verschillende dingen te maken,
met spullen die je over hebt het staat leuk en het geeft je
ook voldoening als je er iets leuks van kan maken.
Zonder dat je nu een echte doe het zelver hoeft te zijn.
Van een mandje dat ik over had, heb ik de bovenste rand gebruikt om trosgierst om heen te binden, zodat een soort dromenvanger ontstaat.
Door de vorm kun je er hele leuk foto’s van vogels maken.
De huismusjes hebben veel plezier van deze ring.
Hier nog een foto van de prachtrosella die gek was op de trosgierst
Het mandje is een mandje die als fruit mand was opgemaakt.
De rest van het mandje heb ik op een oude bezemsteel gezet en dat doe je als volgt: op de steel zet je een stukje hout of een deksel van een potje dan ze je het
mandje er boven op en je gebruikt een ringetje en dan schroef je het
mandje vast en klaar is kees het is nu een kwestie van neerzetten.
De steel is makkelijk in de aarde te duwen totdat het mandje stevig staat.
Sijsje op het mandje
Op de onderste foto is het sijsje helemaal verdwenen in het mandje
